Samen kom je ECHT niet verder dan alleen.
In de krabbenmand tenminste niet.
Hop. Een hoop krabben erin. Die gaan er niet meer uit.
Mits ze samen zijn.
Een uitleg.
Zet je 1 krab in een mand, dan kruipt hij er direct en gemakkelijk weer uit.
Zet je meerdere krabben in een mand en één van de krabben krabbelt (😉) omhoog, dan wordt hij naar beneden gehaald door z’n soortgenoten..
Een raar fenomeen. Maar ook een herkenbaar fenomeen.
Er wordt vaak een vergelijk gemaakt met vrouwen onderling in zakelijke omgeving. Dat herken ik niet. Wat ik wel herken is dat het kan gebeuren in familierelaties.
De ingrediënten voor dit fenomeen:
1. Zussen, broers, neven, nichten, achterneven, achternichten.
2. Een gezamenlijk familiebedrijf.
Gaat er één uit (of beter gezegd het familiebedrijf IN). Kan het zomaar zijn dat er een neef, achternicht of (stief)broer hem keihard naar beneden trekt. Onder het mom. Ik niet, dan jij ook niet.
En weet je? Eigenlijk is dat zo gek nog niet.
Het (on)gelijkheidsprincipe zit in veel families verweven.
De kunst is het verschil tussen gelijkheid en gelijkwaardigheid.
Oplossing voor deze uitdaging?
Die krabbenmand voorzien van een goed gesprek.
Hoe?
Mij bellen en starten met dat goede gesprek.
